Chibed

Vanmorgen zijn we met zijn allen naar Chibed gegaan om ook daar uitnodigingen weg te brengen. We vertrokken vanuit de school. Wilma en Keesjan hadden al stapeltjes gemaakt van de wijken in Chibed. In Chibed heten de straten ook Chibed en de nummers lopen door elkaar heen. Het was altijd een gepuzzel om de juiste adressen te vinden. Vorig jaar is al goed uitgezocht waar alle straatjes en welke nummers er zijn en dit opgeschreven op een plattegrond. Dit bespaarde nu heel veel tijd. Hierdoor waren we allemaal snel klaar. Ik liep met tolk Irma. Achter elkaar waren mensen niet thuis, dus dat schoot niet op. Gelukkig lukte bij een paar mensen dit wel een uurtje later. Soms was het zoeken naar een adres maar door het plattegrondje wat we bij ons hadden, vonden we toch snel alle adressen. 1 adres was ook achteraf, een heel klein huisje met heel veel rommel voor het huis. In het huis troffen we alleen maar kinderen aan waarvan de oudste hooguit 12 was en de jongste 1,5 jaar. Deze kinderen zijn de hele dag thuis en gaan niet naar school. Ouders of grootouders waren nergens te bekennen.
Na de lunch ben ik met Wilma en Alie naar Praid gereden om ook daar een paar enveloppen te brengen. Dit waren 2 adressen van mensen die verhuisd zijn naar deze plaats. Verder worden hier geen enveloppen uitgedeeld. Bij één van deze adressen woonde een ouder echtpaar, ze leken wel 100! De vrouw begreep niets van wat we bedoelden, misschien hartstikke doof of dementerend. De man zal misschien iets van Parkinson hebben, hij had trillende handen en had moeite een handtekening te zetten. We zijn hier niet binnen geweest maar als je de gang ik keek zag je een ruimte die zwart van de rook was. De kachel wordt hier flink gestookt! Rond 4 uur waren we weer thuis voor een kop thee en administratie te doen en natuurlijk om mijn verslag van deze dag te maken.
Vanavond hebben we aan een echte Hongaarse maaltijd gezeten: töltött káposzta. Dat zijn gevulde koolrolletjes. Ik heb deze eens eerder gegeten, toen waren ze iets pittiger en lekkerder.